نقد فیلم deadgirl 2008

دخترمرده

ریکی و جی‌تی دو دوست دبیرستانی در یک تیمارستان ویرانه دختری را پیدا می‌کنند که نمیمیرد.

قبل از تماشای فیلم، توقع زیادی از آن نداشتم و بیشتر فکر می‌کردم قرار است یک پ‌ورن شکنجه باشد؛ ولی باید اعتراف کنم کمی غافلگیر شدم. با این حال، باز هم فیلم، خالی از مشکلات نیست.

بزرگترین مشکل در سیر داستانی است. نویسندگان فیلم، ایده هایی در ذهن داشته اند و برای رساندن داستان فیلم به آن ایده ها، راه های ناشیانه، کلیشه‌ای، غیر واقعی و گاها احمقانه‌ای را انتخاب کرده اند. این مسئله به شخصیت پردازی کاراکتر ها بیشترین ضربه را زده و بعضا باعث به وجود آمدن صحنه های واقعا مسخره‌ای شده. برای مثال صحبت های ویلر بعد از کتک خوردن که باعث سر در آوردن از صندوق عقب میشود!

ادامه متن ممکن است داستان فیلم را اسپویل کند.

بیشترین انتقاد های وارده بر این فیلم، به خاطر رفتار شخصیت هاست که غیرواقعی به نظر میرسد. ولی با نگاه دقیق تر متوجه میشویم نویسندگان، ایده های جالبی برای شخصیت ها داشته اند که باز هم قدم های مناسب را برای رسیدن به آنها بر نداشته اند. برای مثال، می‌گویند اولین چیزی که به ذهن یک نوجوان با روبه‌رو شدن با یک دختر مرده-نامرده! میرسد تجاوز به او نیست! هرچند تقریبا درست، ولی با نگاه به نکات ریز فیلم متوجه هدف نویسندگان میشویم. نوجوانان فیلم، به خصوص جی‌تی و ویلر از قشر شکست خورده جامعه می‌آیند. مادر ریکی کل روز را سر کار است و جی‌تی با مادربزرگ تقریبا مرده اش زندگی میکند و ریکی برای خرید یک قیچی آهنبر مجبور میشود که دوچرخه اش را بفروشد(که بازهم اتفاق عجیبی است) و گاها اشاراتی به خرید و فروش مواد میشود. بدیهی است که نوجوانانی از چنین قشری اصول اخلاقی بالا و، اعتماد به نفس بالایی ندارند. برای مثال، ریکی عاشق جوآنا است و جی‌تی و ویلر در چند نقطه از فیلم به او میگویند که جوآنا برایش لقمه‌ی بزرگ تر از دهانی است. جی‌تی در برخورد با دخترمرده، این طرح در ذهنش است که در دنیای بیرون با دختری دیگر شانسی ندارد. این نکته را بار ها تکرار میکند که ما بهتر از این گیرمان نمی‌آید! چیزی که مدام میخواهد به ریکی بفهماند، که "گرچه این سوراخ، متعفن، ناپذیرا، سرد و بی روح است ولی بهتر از این عایدمان نمیشود! ما غذای قشر بالاتریم!" ریکی امید به روشنی و رابطه‌ی رومانتیک واقعی دارد و جی‌تی معتقد است این اتفاق برای انسان هایی مثل آنها ممکن نیست. مسئله‌ای که ریکی خود در پایان به آن میرسد که متاسفانه باز هم روند این رسیدن، اشکالاتی دارد، ولی قابل چشم پوشی است.

نمره: 7.5 از 10