بررسی سه تا از بهترین آثار Ozploitation

در سال 1971 پس از معرفی رتبه بندی R در سینمای استرالیا، موج جدیدی از فیلم هایی کم هزینه و سودجو در ژانر های ترسناک، کمدی جنسی و اکشن به وجود آمد که سال ها بعد به سینمای Ozploitation معروف شد. اولین بار کوئینتین تارانتینو در یک مستند نام Aussiesploitation را بر روی این فیلم ها نهاد که مختصر و تبدیل به ozploitation شد. با اینکه این موج در نهایت ماهیتی سودجو دارد، اما گهگاه فیلم های ارزشمند و مهمی در آن دیده میشود که با مفهوم سنتی سینمای سودجو تفاوت های زیادی دارند. در ادامه به معرفی سه تا از بهترین آثار این موج میپردازیم که به نظرم دیدنشان خالی از لطف نیست.

Long weekend 1978

آخر هفته طولانی

زوجی به مشکل خورده تصمیم میگیرند آخر هفته را کنار یک ساحل بگذرانند.

بنا به دلایلی،یکی از ترسناک ترین فیلم هایی است که اخیرا دیده ام. سکوت و سر و صدای طبیعت، انزوای فردی و احساسی شخصیت ها و ساحل و جنگلی وسیع که هی تنگ تر و خفه تر میشود به راحتی به زیر پوستتان میخزد و شما را میخکوب تماشای انتقام طبیعت از زندگی رقت انگیز شخصیت ها میکند.

نمره: 7 از 10

Wake in fright 1971

بیداری در وحشت

یک معلم مدرسه در تعطیلاتش، گرفتار یک شهر با مردمانی عجیب میشود.

آرتور شوپنهاور زندگی را همچون آونگی میداند که میان رنج و ملال در نوسان است. وقتی از نداشتن چیز هایی مثل نیاز های اولیه رنج نمیبریم، گرفتار ملالت میشویم که به نظرش گاها از رنج هم بدتر است و انسان را برای فرار از آن، درگیر بیهوده ترین و وقیح ترین کارها میکند. او عملی مثل کارت بازی را مثال میزند. فیلم wake in fright که با نام outback هم شناخته میشود، گیرافتادن انسان ها در قطب ملالت زندگی را نشان میدهد. زندگی نکبت بار مردمی که با نوشیدن و قمار و دعوا با کانگرو به بطالت میگذرد. wake in fright با بی‌رحمی دست و پا زدن انسان در چاله‌ی بی معنایی را نشان میدهد.

نمره: 8 از 10

Walkabout 1971

پرسه

بهترین متن برای معرفی این فیلم همان متن آغازین آن است:

در استرالیا، وقتی یک مرد-کودک بومی به شانزده سالگی می رسد، او را بیرون رها میکنند. ماه ها باید تنها در بیابان زندگی کند و بخوابد. حتی اگر به معنای کشتن موجودات دیگر باشد. بومیان به آن WALKABOUT می گویند. این داستان یک "WALKABOUT" است.

این یک فیلم ویژه است و توضیح آن بسیار دشوار. بسیار زیبا، به شعری دلنواز برای انسانیت و تمام تمایلات و غرایضش میماند. همچنان مانند دیگر فیلم های لیست، تیز، برنده و بی پرده ولی بی نهایت، زیبا است. یک بیابان خشک ترسناک هیچوقت اینچنین دلنواز نبوده و مفاهیم فیلم به نظر زیر همین دلنوازی پنهان شده اند. راجر ایبرت درباره این فیلم مینویسد:

آیا این تمثیلی در مورد وحشی های نجیب و ارواح درهم شکسته شهرنشینان است؟ این چیزی است که سطح رویی فیلم نشان می‌دهد، اما من فکر می‌کنم درباره چیزی عمیق‌تر و زیرکانه تر است: رمز و راز ارتباط.

نمره: 8 از 10