آخرین مطالب
امکانات وب
خاطرات ماتسوکو
شو جوانی است که زندگی پوچ و کسل کننده ای را میگذراند تا اینکه یک روز پدرش به دیدنش می آید و از عمه اش (ماتسوکو) که شو تاکنون ندیده میگوید که به تازگی مرده است.
اول بیشتر از هرچیزی دوست دارم درباره فضا و رنگ بندی فیلم صحبت کنم که برخی اوقات با تضادی شدید با داستان و گاهی هم همسو با داستان است؛ صحنه ای با بی نظمی محض و صحنه ای یکدست و زیبا است که در مجموع ما را به حس و افکار شخصیت ها نزدیک تر میکند.
بخش مهمی از فیلم را هم قسمت های موزیکالش تشکیل میدهند که همگی بدون شک از جذابیت و خوش ساختی خاصی بهره میبرند.
اما نوبت هرچه باشد، نوبت حرف زدن از خاطرات ماتسوکو است. زنی که از کودکی درد تنهایی را چشیده و هر کاری می کند که دوباره آن را نچشد.
فیلم جای بحث و بررسی بسیاری را داشت تا قبل از پایانش. جایی که شو میگوید " ماتسوکو از خودش گذشت و خدای یک نفر شد. اگر خدا مانند ماتسوکو بود ترجیح میدادم بهش باور داشته باشم" و در صحنه های پایانی ماتسوکو به عنوان فردی معصوم و بخشنده عنوان میگردد که مهم نیست چه درد ها کشیده، او اکنون خدای برادر زاده اش شده. این در صورتی است که بزرگترین اشتباه ماتسوکو نبخشیدن خانواده اش به خصوص خواهرش بود. رفتار های ماتسوکو بسیار جای بحث دارد و انگار یک چیز درباره این شخصیت درست نیست. تصمیماتی که برخی اوقات او میگیرد حتی با درک حس تنهایی او باز هم چنان معقول نیست.
با تمام اینها و داستانی که 90 درصد اوقات در تلخی میگذرد از زیبایی نهفته فیلم غافل نشویم. به شخصه خودم عاشق تمامی قسمت های موزیکال فیلم مخصوصا پایانی اش شدم. میتوانید با کلیک روی همین "لینک" گوشش دهید. ارزشش را دارد!
نمره: 7.75 از 10
برچسب : نویسنده : darkmovies بازدید : 649