عنکبوت مقدس
فیلم داستان قاتل سریالی معروف ایرانی، "سعید حنایی" را کم و بیش واقعی دنبال میکند.
هرچند در بررسی نگاهم نسبت به این فیلم سعی کردم ایرانی بودنم را کنار بگذارم و به آن مثل بقیه فیلم ها نگاه کنم، ولی این مسئله که "عنکبوت مقدس" برخلاف خیلی از فیلم هایی که درباره ایران در خارج کشور ساخته شده است، محیط، شخصیت ها و زبان نزدیک به ایران را دارد غیر قابل انکار است. در خیلی از فیلم های خارجی-ایرانی شخصیت های فیلم فارسی را دست و پا شکسته صحبت میکنند ولی در این فیلم لهجه ی خراسانی را هم قابل قبول ادا میکنند. همچنین محیط و لوکیشن ها نیز حال و هوای ایران را میدهد.
همانطور که گفتم به این فیلم به چشم یک فیلم دیگر از یک قاتل سریالی نگاه کردم و باید بگویم بسیار تجربه ی راضی کننده و هولناکی بود. هولناک نه فقط به خاطر قاتلش. عنکبوت مقدس یادآوری برخی فیلم های کره ای در این ژانر بود که مسئله ی آزار دهنده قاتل به تنهایی نیست و جامعه و سیستم خراب خود به اندازه قاتل ترسناک اند.
سعید در فیلم یک صرفا قاتل روانی نیست، بلکه مانند اکثر جامعه تحت تاثیر پروپاگاندا و ارزش های جا افتاده ی آن است -حال با درصدی بیشتر-. جامعه ای که بر اساس عقایدش زنی که کمی راحت تر باشد به خودش اجازه داده به او دست درازی شود و جامعه ای که فکر میکند زنان خیابانی، فضای مقدس شهر را آلوده میکنند و باید کشته شوند.
فیلم با سخنی از نهج البلاغه شروع میشود:
انسان از هرچه گریزد آن را ملاقات میکند.
سعید، تخت تاثیر دستگاه تبلیغاتی و خاطرتش از جنگ و دوستانش در جنگ که کشته شدند، حس میکرد باید کاری برای جامعه انجام دهد. و این کار را با چیزی که فکر میکرد عامل فساد در جامعه بود انجام داد و در نهایت خودش نیز به فساد و در نهایت نابودی کشیده شد.
ترسناک ترین لحظات فیلم اما لحظات پایانی آن و صحبت های فرزند سعید است که اعمال پدرش را بازسازی میکند (این صحنه بازسازیی از مستند و عنکبوت آمد است و متاسفانه کاملا واقعی) و از ادامه دار بودن راه او حرف میزند. فیلم همان طور که در سیاهی مطلق شروع شد و ادامه پیدا کرد، در سیاهی مطلق با هشدار از آینده ای سیاه تر به پایان میرسد.
نمره: 7.5 از 10
برچسب : نویسنده : darkmovies بازدید : 96